عاشورا ، روح ِ زندگی ست ـ

و زندگی ، در نبود تقدیر و تفکّر عاشورائی ، جنازه ای بیش نیست.

" عاشورائی بودن " ، یک فرهنگ و هویّت انسانی ـ الهی است، و در رَگان حیاتی ِ زمین و زمان ، جاری :

آن روز که " ابراهیم " ، سینه به سینهء نمرود ، بر می خیزد

حرکت ، قیام و در آتش در آمدنش ، یک حرکت عاشورائی است!

و آن وقت ، که " موسی" ، فرعونیان را ، به دل ِ نیل می کشاند ـ

روح ِ رفتارش عاشورائی ست.

و در یک سخن،

هر کس ، در هر نقطه ، حرکتی برای سامان دادن ِ وضعیّت دنیا ، و برای رو به قبله کردنِ جهان و زندگی ، صورت می دهد ـ

                                                       آن حرکت ، یک رفتار و عمل عاشورائی ست؛

انقلاب ما ، یک حرکتِ عاشورائی ست ـ

و تحوّل و توبه خواهی ِ " آدم " هم ، یک حرکت و عمل عاشورائی!

کربلا ، ترسیم ِ ماهیّت جغرافیایی زمین است

و عاشورا ، تبیین ِ هویّت تاریخی زمان؛

و جای بسیج عاشورائی ، در همه جا!

اگر شهادت نبود، حسینجانی